Nowy rok przyniósł zmiany w zakresie ustalania wysokości odsetek. Poniżej krótko przedstawimy najważniejsze kwestie.
ODSETKI USTAWOWE
Należą się od sumy pieniężnej, gdy wynika to z czynności prawnej albo ustawy, orzeczenia sądu lub decyzji właściwego organu a ich wysokość nie została określona w odmienny sposób.
Dotychczas regulowało je rozporządzenie Rady Ministrów. Odtąd ich wysokość związana jest ze stopą referencyjną Narodowego Banku Polskiego (dalej: NBP). Przyjęto zasadę, że odsetki ustawowe są równe wysokości sumy stopy referencyjnej NBP i 3,5 punktów procentowych.
Wysokość stopy referencyjnej ustala Rada Polityki Pieniężnej, na początek stycznia wysokość ta wynosi 1,5 %. W związku z tym odsetki ustawowe wynoszą 5 % w skali roku.
ODSETKI USTAWOWE ZA OPÓŹNIENIE
Jeśli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas tego opóźnienia.
Do tej pory wierzycielowi należały się odsetki ustawowe, chyba że stopa odsetek za opóźnienie była z góry oznaczona odmiennie. Od bieżącego roku, jeśli stopa odsetek nie jest ustalona odmiennie, wierzycielowi należą się odsetki ustawowe za opóźnienie. Są one wyższe niż wyżej wskazane „zwykłe” odsetki ustawowe i równają się stopie referencyjnej NBP i 5,5 punktom procentowym. Zatem na początek stycznia wynoszą 7% w skali roku.
MAKSYMALNE ODSETKI UMOWNE
Strony umowy mogą ustalić wysokość odsetek inną niż ustawowe. Odsetki maksymalne są możliwie najwyższymi dopuszczalnymi odsetkami. Jeśli strony przekroczą dopuszczalną kwotę, wierzyciel otrzyma co najwyżej odsetki maksymalne.
Dotąd regulowała ją wysokość stopy kredytu lombardowego NBP ustalana przez Radę Polityki Pieniężnej. Odtąd maksymalna wysokość odsetek ustawowych nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych. Aktualnie wynosi ona 10 % w skali roku.
